logo
Niedziela, 28 kwietnia 2024 r.
imieniny:
Bogny, Walerii, Witalisa, Piotra, Ludwika – wyślij kartkę
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

Facebook
 
Drukuj
A
A
A
 
ks. Bogusław Nadolski TChr
Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa
Liturgia.pl
 


Pieśń zwycięstwa
 
Nie ma bardziej radosnego zwiastowania niż zapewnienie samego Chrystusa: „Zmartwychwstałem”. W sercu i na wargach rozbrzmiewa spontaniczne Alleluja - Chwalcie Jahwe, wysławiajcie Go razem ze mną. Alleluja to śpiew radości ludzi odkupionych, a więc nas wszystkich. To pieśń zwycięstwa nadaje podstawową tonację liturgii dzisiejszej uroczystości, stanowi jej cantus firmus.
 
Zmartwychwstały kładzie w dniu dzisiejszym na każdym z nas swoją rękę, przekazując nam swoje zwycięstwo nad śmiercią i otwierając dostęp do nowego życia, by było ono ciągle przedostatecznym powstawaniem z martwych i życiem w światłości Zmartwychwstałego, inspirowane przez Ducha Boga Ojca i Syna Bożego. To On wskrzesił Chrystusa z martwych i podobny proces kontynuuje w nas.

Jezus pośrodku nas
 
Radosne Alleluja motywowane jest faktem, że każda Eucharystia – misterium śmierci i zmartwychwstania Chrystusa – zanurza uczestników w Zmartwychwstałym i staje się źródłem odrodzenia, nowej młodości – odnowieniem młodości każdego wierzącego z osobna. Chrystusowe misterium przedstawiamy Bogu kierującemu historią zbawienia. Jezus jest pośrodku nas, kiedy dzielimy się Jego słowem i jesteśmy uczestnikami jego Uczty.
 
Zbawcze działanie Chrystusa Zmartwychwstałego ogarnia nas nową nadzieją. Pragniemy, by ta nadzieja w mocy Ducha Świętego doprowadziła do ostatecznego zmartwychwstania i radości nieba.

Jesteśmy uczniami Jezusa, który żyje
 
„Błogosławiony Bóg i Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusa, który przez zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa w swoim wielkim miłosierdziu zrodził nas na nowo do żywej nadziei, do dziedzictwa niezniszczalnego, nietkniętego i trwałego, zachowanego dla was w niebiosach” (1 P 1,3-4).
 
Wyznając i świętując zmartwychwstanie Jezusa, możemy mówić, że jesteśmy uczniami Jezusa, który żyje (Dz 25,19). Wyrazem radości jest szczególnie serdeczny pocałunek pokoju. Pozdrówmy się wzorem naszych prawosławnych braci: Chrystus zmartwychwstał – Prawdziwie powstał. Alleluja!
 
Rozważanie słowa Bożego ubogacone jest w dniu dzisiejszym przez charakterystyczny śpiew, zwany sekwencją. Autor tekstu z X w. pokazuje swoisty pojedynek (duellum) na życie i śmierć pomiędzy Chrystusem i jego Przeciwnikiem – i paradoksalne zwycięstwo. Umierając, zwyciężył. „Wódz życia poległ, a dziś króluje żywy”.

Blask chwały Zmartwychwstałego
 
Duży nacisk położony jest na świadectwo o zmartwychwstaniu. Maria wyznaje: „Widziałam blask chwały Zmartwychwstałego, żywego Pana, pusty grób, aniołów jako świadków, chusty i odzież.” Wielkanocna sekwencja akcentuje mocno Chrystusowe zwycięstwo: „Wódz życia”, „królowanie”, „Król”, „Zwycięzca”.
 
To szczególne uwypuklenie Chrystusa jako Zwycięzcy znajduje swoje odbicie również w liturgii prawosławnej, a zwłaszcza w symbolice częstokroć umieszczanych na ikonach znaków „IC XC” („Jezus Chrystus”) oraz „NI KA” („zwycięża”).
 
ks. Bogusław Nadolski TChr 
Liturgia.pl
 
 
fot. 139904, Jesus Christ | Pixabay (cc) 
 
Zobacz także
Agata Stachów
Rodzice, zarówno ci wierzący, jak i niewierzący, zapytani o to, co chcieliby dla swoich dzieci, do czego je wychowują, odpowiadają najczęściej: „By były dojrzałymi ludźmi, podejmującymi dobre decyzje. By umiały się odnaleźć w życiu i były szczęśliwe”. Jednak czasem dzieci podejmują decyzje trudne do zaakceptowania przez rodziców. Dla wierzącego rodzica trudne jest też, gdy dzieci nie wybierają Boga, nie chodzą do kościoła, nie modlą się lub przekraczają przykazania.
 
Redakcja Miłujcie się!

Autentyczna, żywa wiara wyraża się w trudzie codziennej modlitwy. Kto przestaje się modlić, w praktyce staje się ateistą, duchowo obumiera i traci największy duchowy skarb, jakim są wiara, nadzieja i miłość. W liście apostolskim Rosarium Virginis Mariae (RVM) Ojciec Święty Jan Paweł II apeluje, prosi i zachęca, abyśmy na nowo odkryli skarb modlitwy różańcowej. Jest to „modlitwa umiłowana przez licznych świętych (…). W swej prostocie i głębi pozostaje (…) modlitwą o wielkim znaczeniu, przynoszącą owoce świętości” (RVM 1).

 
ks. Ryszard Nowak
Pamiętam, sprzed ponad dwudziestu już lat, nocne czuwanie modlitewne w krypcie katowickiej katedry. Wtedy wielokrotnie, jak refren, pojawiało się zdanie, które wyryło się i pozostawiło mocny ślad w mojej pamięci: „Jak możesz się spodziewać, że wieczność nastąpi potem, skoro nie ma jej w tobie teraz?”.
 

___________________

 reklama
Działanie dobrych i złych duchów
Działanie dobrych i złych duchów
Krzysztof Wons SDS