logo
Poniedziałek, 20 marca 2023 r.
imieniny:
Joachima, Kiry, Maurycego, Wolframa, Klaudii, Teodozji – wyślij kartkę
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

Poniedziałek, 20 marca 2023

IV tydzień Wielkiego Postu, IV tydzień psałterza

 

Uroczystość św. Józefa - Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny

Czytania liturgiczne
Poniedziałek. Uroczystość św. Józefa, Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny

Stary lekcjonarz: 2 Sm 7, 4-5a. 12-14a. 16; Ps 89, 2-3. 4-5. 27 i 29 (R.: 37a); Rz 4, 13. 16-18. 22; Por. Ps 84, 5; Mt 1, 16. 18-21. 24a; Łk 2, 41-51a;
 
[biały kolor szat]

 

 
PIERWSZE CZYTANIE (2 Sm 7, 4-5a. 12-14a. 16)
Pan Bóg da Jemu tron Jego praojca, Dawida

Czytanie z Drugiej Księgi Samuela

Pan skierował do Natana następujące słowa: «Idź i powiedz mojemu słudze, Dawidowi: To mówi Pan: „Kiedy wypełnią się twoje dni i spoczniesz obok swych przodków, wtedy wzbudzę po tobie potomka twojego, który wyjdzie z twoich wnętrzności, i utwierdzę jego królestwo. On zbuduje dom imieniu memu, a Ja utwierdzę tron jego królestwa na wieki. Ja będę mu ojcem, a on będzie Mi synem.
Przede Mną dom twój i twoje królestwo będzie trwać na wieki. Twój tron będzie utwierdzony na wieki”».

Oto słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY (Ps 89, 2-3. 4-5. 27 i 29)

Refren: Jego potomstwo będzie trwało wiecznie.

O łaskach Pana będę śpiewał na wieki, †
Twą wierność będę głosił moimi ustami *
przez wszystkie pokolenia.
Albowiem powiedziałeś: †
«Na wieki ugruntowana jest łaska», *
utrwaliłeś swą wierność w niebiosach.

«Zawarłem przymierze zmoim wybrańcem, *
przysiągłem mojemu słudze, Dawidowi:
Twoje potomstwo utrwalę na wieki *
i tron twój umocnię na wszystkie pokolenia».

«On będzie wołał do Mnie: †
„Ty jesteś moim Ojcem, *
moim Bogiem, Opoką mojego zbawienia”.
Na wieki zachowam dla niego łaskę *
i trwałe z nim będzie moje przymierze».


DRUGIE CZYTANIE (Rz 4, 13. 16-18. 22)
Wbrew nadziei uwierzył nadziei

Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Rzymian

Bracia: Nie od wypełniania Prawa została uzależniona obietnica dana Abrahamowi i jego potomstwu, że będzie dziedzicem świata, ale od sprawiedliwości uzyskanej przez wiarę. Dlatego dziedzictwo przypada dzięki wierze, aby było z łaski i aby w ten sposób obietnica pozostała niewzruszona dla całego potomstwa, nie tylko dla potomstwa opierającego się na Prawie, ale i dla tego, które żyje dzięki wierze Abrahama. On to jest ojcem nas wszystkich – jak jest napisane: «Uczyniłem cię ojcem wielu narodów» – przed obliczem Boga. Jemu on uwierzył jako Temu, który ożywia umarłych i powołuje do istnienia to, co nie istnieje.
On to wbrew nadziei uwierzył nadziei, że stanie się «ojcem wielu narodów» zgodnie z tym, co było powiedziane: «Takie będzie twoje potomstwo». Dlatego też policzono mu to za sprawiedliwość.

Oto słowo Boże.


ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Ps 84 (83), 5)

Aklamacja: Chwała Tobie, Królu wieków.

Szczęśliwi, którzy mieszkają w domu Twoim, Panie,
nieustannie wielbiąc Ciebie.

Aklamacja: Chwała Tobie, Królu wieków.


EWANGELIA (Mt 1, 16. 18-21. 24a)
Józef uczynił tak, jak mu polecił anioł Pański

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Jakub był ojcem Józefa, męża Maryi, z której narodził się Jezus, zwany Chrystusem.
Z narodzeniem Jezusa Chrystusa było tak.
Po zaślubinach Matki Jego, Maryi, z Józefem, wpierw nim zamieszkali razem, znalazła się brzemienną za sprawą Ducha Świętego. Mąż Jej, Józef, który był człowiekiem sprawiedliwym i nie chciał narazić Jej na zniesławienie, zamierzał oddalić Ją potajemnie.
Gdy powziął tę myśl, oto anioł Pański ukazał mu się we śnie i rzekł: «Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło. Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus, On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów».
Zbudziwszy się ze snu, Józef uczynił tak, jak mu polecił anioł Pański.

Oto słowo Pańskie.

albo:

EWANGELIA (Łk 2, 41-51a)
Ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Rodzice Jezusa chodzili co roku do Jeruzalem na Święto Paschy. Gdy miał lat dwanaście, udali się tam zwyczajem świątecznym. Kiedy wracali po skończonych uroczystościach, został młody Jezus w Jerozolimie, a tego nie zauważyli Jego Rodzice. Przypuszczając, że jest wśród pątników, uszli dzień drogi iszukali Go między krewnymi i znajomymi. Gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jeruzalem, szukając Go.
Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami.
Na ten widok zdziwili się bardzo, a Jego Matka rzekła do Niego: «Synu, czemu nam to uczyniłeś? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie».
Lecz On im odpowiedział: «Czemu Mnie szukaliście? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca?». Oni jednak nie zrozumieli tego, co im powiedział.
Potem poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu; i był im poddany.

Oto słowo Pańskie.

 
wczoraj
dziś
jutro
 
Refleksja katolika
Święty Józef jest patronem, który uczy odkrywać radość serca w trudnym czasie!

Umiał tak patrzeć na swoje życie i otaczającą go rzeczywistość, że dostrzegł dyskretnie udzielającą się mu Bożą Łaskę! Nie przegapił, nie zagadał, nie zagłuszył jej!

Niewątpliwie, śpiewał Bogu w swoim sercu przez całe swoje życie! Jak król Dawid…

Patrzył z miłością – na otaczającą go rzeczywistość, na innych (Żona, Dziecko). Nie pojmował rozumem, bo Bóg go uczynił świadkiem spraw nie tak łatwo pojmowalnych, ale serce oddane Bogu, umiało przyjąć niezwykłe drogi Bożej Łaski! (zob. Mt 1,16.18-21.24a; Łk 2,41-51a; Rz 4,13.16-18.22; Ps 89,2-5.27.28; 2 Sm 7,4-5a.12-14a.16).

Święty Józefie, módl się za nami,
żebyśmy byli z Bogiem w każdym czasie i miejscu,
i nieśli radość
Panu
i bliźnim, zwłaszcza tym najbardziej umęczonym.
Amen!

Anna-Irena, Kraków
czytelny@poczta.fm
 
***
Człowiek pyta:
 

Rzekła żona Hioba: Jeszcze trwasz mocno w swej prawości? Złorzecz Bogu i umieraj!
Hi 2,9

Hiob odpowiedział żonie: Mówisz jak kobieta szalona. Dobro przyjęliśmy z ręki Boga. Czemu zła przyjąć nie możemy? 
Hi 2,10

*** 

Przysłowia Salomona, Prz 14

1. Najmędrsza z niewiast dom sobie buduje, własnoręcznie go niszczy głupota.
2. W prawości żyje, kto boi się Pana, człowiek dróg krętych Nim gardzi.
3. W ustach głupiego rózga na jego pychę, a wargi mądrych osłonią ich samych.
4. Gdzie wołów brakuje - tam żłób jest pusty, dzięki mocy wołów plon jest obfity.
5. Prawdomówny świadek nie kłamie, kłamstwa szerzy świadek fałszywy.
6. Szyderca próżno szuka mądrości, rozumny łatwo nabędzie wiedzę.
7. Od człowieka głupiego się odsuń: rozumnych warg tam nie znajdziesz.
8. Mądrością rozumnego - poznanie swej drogi, zwodzenie siebie - głupotą niemądrych.
9. Głupców zwodzi występek, u sprawiedliwych jest łaska.
10. Serce zna własną swą gorycz, obcy nie dzieli jego radości.
11. Rozwali się dom niewiernych, a prawych namiot zakwitnie.
12. Jest droga, co komuś zdaje się słuszną, lecz w końcu prowadzi do zguby.
13. Serce się smuci i w śmiechu, a boleść jest końcem radości.
14. Niewierne serce z postępków swych rade, jak z czynów swoich człowiek uczciwy.
15. Wszystko, co mówią, przyjmuje niemądry, a człowiek rozumny na kroki swe zważa.
16. Mądry się boi, od złego ucieka, a głupi się unosi, czuje się pewnym.
17. Człowiek porywczy popełnia głupstwa, a przebiegły jest znienawidzony.
18. Udziałem łatwowiernych - głupota, umiejętność wieńczy rozumnych.
19. Przed dobrymi źli chylą czoła, a występni u bram sprawiedliwego.
20. Ubogi niemiły nawet najbliższemu, a bogacz ma wielu przyjaciół.
21. Kto bliźnim gardzi - ten grzeszy, szczęśliwy - kto z biednym współczuje.
22. Czyż ci, co knują zło, nie błądzą? Miłość i wierność dla tych, co mają dobre zamiary.
23. Każdy trud przynosi zyski, gadulstwo - jedynie biedę.
24. Umiejętność jest wieńcem mądrych, koroną niemądrych - głupota.
25. Świadek prawdomówny ratuje ludzi, oszustwo rozszerza kłamstwa.
26. W bojaźni Pana jest pewna nadzieja, dla synów swoich jest On ucieczką.
27. Źródłem życia jest bojaźń Pańska, by sideł śmierci uniknąć.
28. Chwała to króla, gdy naród liczny, ubytek ludu - to zguba władcy.
29. Łagodny - w rozwagę bogaty, porywczy ujawnia głupotę.
30. Życiem dla ciała jest serce spokojne, próchnieniem kości jest namiętność.
31. Kto ciemięży ubogiego, lży jego Stwórcę, czci Go ten, kto się nad biednym lituje.
32. Przez złość swoją runął niewierny, a prawy przy śmierci bezpieczny.
33. W sercu rozumnym jest mądrość, i pośród głupców powinna być znana.
34. Sprawiedliwość wywyższa naród, a czyn haniebny pomniejsza narody.
35. Rozsądnemu słudze król jest przychylny, a gniew budzi sługa bezecny.

 

*** 

NIEŹLE BYĆ ŚMIESZNYM

Nieźle to jest być śmiesznym, żartowano z panów,
Z mędrców, z wodzów, z poetów, z lekarzy, z kapłanów;
Wszystkich na śmiech wystawił dowcipek ucieszny,
Prócz jednego szatana. On jeden nieśmieszny.
Adam Mickiewicz

***

 

Wybierz sobie pracę zgodną z twoim systemem wartości.

H. Jackson Brown, Jr. 'Mały poradnik życia' 

wczoraj
dziś
jutro
 
Komentarz liturgiczny
Mąż i ojciec wierny swojej misji

Święty Józef, będąc mężem i ojcem, opiekunem i żywicielem swojej rodziny, podjął współpracę z Bogiem, której jakość wynikała z jego uległości i pokory. Jedynym jego pragnieniem było wypełnienie woli Bożej. Był mężczyzną skłonnym do miłości i pokory. Bóg mógł nim kierować zgodnie ze swoimi pragnieniami i pełnym miłości planem. Im bardziej dusza pełna jest takich skłonności, tym bardziej Bóg posługuje się nią w pełnieniu wielkich dzieł oraz prowadzi ją do wielkiej doskonałości. Dlatego Bóg mógł przygotować go do tego, aby stał na straży Jego dwóch największych skarbów: Jezusa i Maryi. Świat tak bardzo potrzebuje uległych i pokornych mężczyzn.

Święty Józefie, spójrz na mnie łaskawie. Uczyń mnie uległym wykonawcą woli Bożej. Spraw, aby mój umysł, moje serce i moja wola zawsze potrafiły powiedzieć „tak” Panu. Amen.
 

Rozważania pochodzą z książki
 
ks. Cyprian Kostrzewa SSP
Edycja Świętego Pawła
www.edycja.pl
wczoraj
dziś
jutro
 
Refleksja maryjna

Róża i lilia
 

Chociaż Ty przewyższałaś swą pięknością i urokiem wszystkie kobiety, to jednak Bóg obdarzył Cię łaską, abyś swą pięknością nie wzbudzała zainteresowania żadnego mężczyzny, ale byś czyniła niewinniejszymi serca tych, którzy brali za wzór czystość Twej niewinności. Dlatego też Józef nie tylko nie pragnął Ciebie jak mężczyzna, ale dzięki Tobie stał się równie niewinny.

Przeczyste małżeństwo Józefa i Maryi, zjednoczenie dziewiczych kochanków Boga, ogród lilii błyszczący bielą i róż pachnących miłością, przenajświętsze obcowanie i idealna miłość Boga i bliźniego, serca płonące miłością Boga, serca pełne Ducha Świętego, przypominam wam waszą radosną jedność i wzajemną miłość, dzięki której w całym waszym życiu "w okazywaniu czci jedno drugie wyprzedzaliście" (por. Rz 12, 10) i przyłączyliście się z sercem niepokalanym do Dzieci Bożych, do Jezusa Chrystusa!

Przesłodka Maryjo, słodki Józefie, czczeni imieniem rodziców Boga, przeznaczeni do tego urzędu i honoru zanim ustanowiono świat, dzięki waszym modlitwom i waszym zasługom wyprosiliście u Boga, aby we mnie została zniszczona wszelka miłość nie pochodząca od Boga, dzięki której ja mógłbym kochać całym moim sercem tylko Boga we wszystkim i ponad wszystko.

O pokrywające się zielenią pączki, o fiołki przeczyste, wybłagajcie u moich zmysłów, w całym moim ciele i w duszy mojej idealną, nieskazitelną jedność i codzienną czystość serca. Amen.

Giovanni z Landsberg


teksty pochodzą z książki: "Z Maryją na co dzień - Rozważania na wszystkie dni roku"
(C) Copyright: Wydawnictwo SALWATOR,   Kraków 2000
www.salwator.com

wczoraj
dziś
jutro
 

Nic tak bardzo nie podoba się Bogu, szczególnie u dzieci łaski, jak niewdzięczność. Złóż Bogu ofiarę dziękczynną i wypełnij swe śluby złożone Najwyższemu.

Z ‘Dziennika Duchowego' Sługi Bożego ks. Franciszka Jordana (1848-1918),
Założyciela Salwatorianów i Salwatorianek

Modlitwa na dziś

Boże, Światłości i Pasterzu dusz, który ustanowiłeś św. Wolframa biskupem w Twoim Kościele, by karmił Twój lud słowem i kształtował przykładem, pomóż nam, abyśmy dzięki niemu zachowali wiarę, której on nauczał, i podążali drogą, którą on nam wskazał. Amen.



Patron Dnia


Św. Wolfram
biskup

Jego ojciec był oficerem na dworze francuskiego króla Dagoberta. On sam spędził kilka lat na dworze króla Klotara III, władcy, który mimo światowych pokus gorliwie praktykował cnoty. W roku 682 został konsekrowany na arcybiskupa Sens; zarządzał diecezją przez dwa i pół roku. Przykład misjonarzy angielskich nawracających pogańskich Fryzów skłonił św. Wolframa do rezygnacji z biskupstwa. Po krótkim pobycie w klasztorze w Fontenelle wyjechał do Fryzji jako misjonarz. Udało mu się ochrzcić dużą liczbę pogan. Zakończywszy pracę we Fryzji, ponownie udał się do klasztoru w Fontenelle. Tam przygotowywał się na śmierć. Umarł około roku 703.

jutro: św. Mikołaja

wczoraj
dziś
jutro