Małżonkowie i rodzice chrześcijańscy powinni, idąc własną drogą, przez całe życie podtrzymywać się wzajemnie w łasce z pomocą wiernej miłości, a przyjmowanemu z miłości od Boga potomstwu wpajać chrześcijańskie zasady i ewangeliczne cnoty" (LG, 41) - oto najogólniej wyrażony "mandat misyjny", który otrzymuje od Kościoła dwoje ludzi decydujących się na tworzenie jednego ciała w sakramentalnym związku małżeńskim.

Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył: stworzył mężczyznę i niewiastę. Po czym Bóg im błogosławił, mówiąc do nich: „Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną" (Rdz 1,27-28). Czym są te słowa pierwszego opisu stworzenia człowieka, jeśli nie afirmacją miłości małżeńskiej wraz z jej wymiarem fizycznym?

Wielu ojców dziś z dziećmi nie ma. Są w pracy, przed komputerem, z kolegami. Nie potrafią rozmawiać. Boją się konfliktów. Stopniowo tracą swoje dzieci, a one tracą ideały. Prorokiem okaże się więc ten, kto współczesną falę kryzysu ojcostwa zdoła odwrócić.

W naszej polskiej tradycji przyjmowaniu sakramentów towarzyszą spotkania w gronie rodziny. Z okazji chrztu świętego, Pierwszej Komunii Świętej, bierzmowania czy też zawarcia sakramentu małżeństwa obok świętowania liturgicznego pojawia się świętowanie w gronie rodziny i przyjaciół. Spotykamy się więc najpierw przy ołtarzu w trakcie Eucharystii, by następnie zgromadzić się wokół stołu w domu (lub w restauracji). Jak sprawić, by te dwie rzeczywistości przenikały się i by to, co zewnętrzne, było wyjątkowym dodatkiem do świętowania, a nie celem samym w sobie?

Okres przedszkolny nazywany jest „złotym wiekiem rozwojowym” i ma bardzo duży wpływ na późniejsze lata każdego człowieka, dlatego w naszym przedszkolu chcemy go jak najlepiej wykorzystać. Pomaga nam w tym praca nad dobrymi nawykami, które z czasem przekształcają się w cnoty.

Lekarz powiedział wam, że nie ma innej rady, jak tylko metoda in vitro? A jeśli nie chcecie jej stosować? Czy to znaczy, że nie macie już żadnych szans? Nie wszystko stracone.   Jest jeszcze naprotechnologia. To gałąź medycyny, która w sposób naturalny umożliwia poczęcie dziecka. Nadzwyczaj skuteczna, przyjazna kobiecie, współpracująca z jej naturalnym cyklem rozrodczym, a przy tym minimalizująca skutki uboczne. Jej twórcą jest amerykański lekarz, prof. Thomas Hilgers. 

Poślubienie mężczyzny, który bez wątpienia należy do innego „gatunku” i życie z nim, to poważne przedsięwzięcie. A jednocześnie… cudowna przygoda. To wyzwanie zmuszające do prawdziwego zaangażowania, rzucenia wszystkiego na jedną szalę, przyjęcia nowego życia. Takiemu wyzwaniu można sprostać tylko wtedy, gdy każdy spełnia się w swojej roli. Mężczyzna jest w rodzinie wcieleniem przewodnika, zasad, autorytetu. Kobieta powinna z radością przyjąć rolę tej, która pomaga i która przyjmuje, otacza opieką.

Nietypowe rozważania na Adwent 2010 roku...