Psychologia i teologia pomagają w przekazie wiary, ale ja odkryłem, że podstawą  misji jej przekazywania jest autentyczne życie słowem Bożym. Tylko ono tak naprawdę przynosi uzdrowienie. Jezus mówi do nas, abyśmy żyli każdym słowem, które pochodzi z ust Boga, więc głównym celem mojej działalności duszpasterskiej jest pomoc ludziom w usłyszeniu tego, co Bóg mówi do nich o nich samych. Chodzi o to, aby mogli odnaleźć w słowach Boga swoją duchową tożsamość.

 

Największym problemem wielu ludzi jest dziś to, że mają bardzo niskie poczucie własnej wartości i dlatego nie mogą doznawać wewnętrznego pokoju. Oni bardzo często słyszą tylko słowa krytyki, a nieraz wydaje im się, że taki ton przybierają także słowa Boga, co jednak nie jest prawdą. Takim osobom może pomóc i psychologia, ale nieraz wystarczy dobre wsłuchanie się w słowo Boże. Ono bowiem pokazuje, że wszyscy jesteśmy synami i córkami Boga, więc poczucie naszej wartości powinno wypływać z tego faktu.

 

Posługa duszpasterska zawsze powinna nieść ludziom słowo Boże.

 

 

Jeśli człowiek jest chory, idzie do lekarza. Jeśli ma problemy psychologiczne,  potrzebuje terapii. Jednak dla wielu katolików, osób religijnych (także księży) podstawowym problemem jest zaakceptowanie samego siebie jako człowieka grzesznego, choć przecież wszyscy grzeszymy. A zatem naprawdę potrzebujemy podniesienia z grzechu. I tylko słowo Boże może nas w tym względzie przemienić.

 

Dla życia duchowego jest to bardzo ważne, żeby ludzie uwierzyli, że pomimo swoich słabości, są bardzo cenni w oczach Boga. Często zdarza się, że dopiero kiedy dana osoba w to uwierzy, jest w stanie zacząć szukać pomocy psychologicznej albo medycznej. Nie ma więc konfliktu pomiędzy psychologią a słowem Bożym, te rzeczywistości mogą być równoległe, natomiast oprócz pomocy psychologicznej ważna jest również pomoc duchowa.

 

 

Tak, najważniejsze jest to, że człowiek otwiera się na Ducha Świętego oraz słowo Boże, dostępne przecież dla każdego. Nieważne, z jakimi troskami ludzie przychodzą do Boga. Wszystkie problemy mogą zostać rozwiązane, ponieważ taką moc ma słowo Boże – ono otwiera na wewnętrzne uzdrowienie.

 

 

Na początku powinniśmy zaakceptować to, że potrzebujemy Boga, że jesteśmy przez Niego stworzeni, a On nie popełnił błędu, kiedy powoływał nas do życia.

 

Przede wszystkim powinniśmy zaakceptować to, że Bóg nas kocha. Ludzie często myślą, że Bóg darzy ich miłością tylko wtedy, kiedy są dobrzy, a jeśli postępują źle, to uważają, że On ich odrzuca. Bóg jednak potrafi zachować odpowiedni dystans do naszych złych oraz dobrych uczynków.

 

 

Nie wiem, o jakich przypadkach Pan mówi. Nie mam zbyt wielkiego doświadczenia z przygotowaniem młodzieży do tego sakramentu, dlatego nie umiem wyjaśnić, dlaczego ona nie doświadcza nowego życia.

 

Dla dorosłych powinna być to wielka przemiana. Natomiast w przygotowaniu dzieci i młodzieży do sakramentów często popełnia się ten błąd, że spotykają się oni z pewną dozą wiedzy religijnej, a nie z osobą Jezusa Chrystusa. Na tym polega największa słabość naszego systemu.