Sobota, 27 kwietnia 2024 r.
imieniny:
Sergiusza, Teofila, Zyty, Felicji – wyślij kartkę
Sergiusza, Teofila, Zyty, Felicji – wyślij kartkę
Posłuchaj Radyjka
- Aborcja, Eutanazja
- Biblia
- Bóg, wiara, rozum
- Cierpienie, Chorzy
- Cuda
- Czaty
- Dekalog
- Dogmaty
- Duch Święty
- Duchowość
- F.A.Q.
- Filozofia
- Grzech
- Historia Kościoła
- Inne religie
- Jezus Chrystus
- Katechezy
- Kościół
- Maryja
- Misje
- Modlitwa
- Moralność
- Muzyka, kultura, sztuka
- Nawrócenie
- Powołanie
- Prawo kościelne
- Rodzina, Małżeństwo
- Rozważania, opowiadania
- Sakramenty
- Seksualność
- Sekty, okultyzm
- Sens życia
- Spowiedź święta
- Szatan, piekło
- Świadectwa
- Świat wokół nas
- Święci, Świątobliwi
- Tradycje, Liturgia
- Wywiady
- Życie wieczne
A
A
A
Cezary Sękalski
Błogosławieństwa Ducha
W górnej części prezbiterium Bazyliki Świętego Piotra w Rzymie znajduje się wspaniały witraż obudowany rzeźbami Berniniego. Przedstawia gołębicę – symbol Ducha Świętego. Jego usytuowanie po wschodniej stronie budowli nie jest przypadkowe - zgodnie z założeniem ówczesnych architektów miało to zapewnić prostopadłe padanie promieni słonecznych do wnętrza chwilę po brzasku. Słońce, które symbolizowało Chrystusa, miało docierać do wiernych zgromadzonych w bazylice przez pryzmat Ducha, który został przez Niego obiecany.
Na szczycie bazyliki
Witraż mogłem fotografować z różnych stron, ale najpiękniej, najwyraźniej udało mi się go uchwycić, kiedy wjechałem windą na dach bazyliki, a później pokonywałem setki schodów, idąc wąskim, mrocznym korytarzem, który niczym serpentyna wił się ku szczytowi kopuły. Witraż miałem wtedy mniej więcej na wysokości oczu, a gdy patrzyłem w dół, widziałem na lśniącej posadzce ludzi, którzy jak mrówki bezładnie poruszali się w różnych kierunkach. Tak – pomyślałem – aby wyraźnie dostrzec zarys Ducha Świętego w konkrecie życia, nie wystarczy popatrzeć z dołu, z wygodnej pozycji spacerowej, ale trzeba wspiąć się w górę i przebyć daleką drogę.
Jaka to droga? Na pewno nie wystarczy kilka tygodni lektury katechizmu, jakiś kilkunastominutowy egzamin i wreszcie stanięcie przed biskupem, który sprawnym gestem namaści nasze czoło podczas bierzmowania. To byłoby zbyt proste...
Prawdą jest, że Bóg wyposaża nas w komplet duchowych darów na chrzcie świętym i jeszcze je udoskonala podczas sakramentu dojrzałości chrześcijańskiej, niemniej zaznaczyć trzeba również, że podarunek ten jest niejako zapakowany, a jego rozpakowanie wymaga wiele czasu, umiejętności i zaangażowania.
Prawdą jest, że Bóg wyposaża nas w komplet duchowych darów na chrzcie świętym i jeszcze je udoskonala podczas sakramentu dojrzałości chrześcijańskiej, niemniej zaznaczyć trzeba również, że podarunek ten jest niejako zapakowany, a jego rozpakowanie wymaga wiele czasu, umiejętności i zaangażowania.
Trzeci etap duchowej drogi
Teologowie duchowości w wypracowanym przez wieki schemacie trzech dróg rozwoju duchowego (drogi oczyszczającej, oświecającej i jednoczącej), pełne doświadczalne działanie Ducha Świętego umiejscawiają dopiero na etapie ostatnim. Nie znaczy to, że wcześniej Duch Święty nie działa w życiu chrześcijanina, ale trudniej to działanie dostrzec, gdyż człowiek zajęty jest raczej własnymi kłopotami niż subtelnymi poruszeniami Ducha. Początkujący adept życia duchowego ma pełne ręce roboty z wyeliminowaniem ze swego życia grzechów ciężkich, wad głównych i nieuporządkowanych namiętności. Kiedy już się z tym z grubsza upora, musi podjąć kolejną pracę nad zestrojeniem się z cnotami teologalnymi (wiarą, nadzieją i miłością) oraz moralnymi (umiarkowaniem, męstwem, roztropnością i sprawiedliwością).
Dopiero po tym etapie, kiedy ludzkie zdolności w pełni zostaną zaangażowane w pracy nad sobą, pojawia się odpowiedni grunt do tego, aby łaska Boża rozbłysła w życiu człowieka wielobarwnym światłem. Do głosu dochodzą dary Ducha Świętego. Ich katalog został zaczerpnięty z Księgi Izajasza, w której tak pisano o mającym nadejść Mesjaszu: I wyrośnie różdżka z pnia Jessego, wypuści się odrośl z jego korzeni. I spocznie na niej Duch Pański, duch mądrości i rozumu, duch rady i męstwa, duch wiedzy i bojaźni Pańskiej (Iz 11, 1-2). W późniejszych tłumaczeniach Biblii ostatni człon uzupełniono o dar pobożności i tak uzyskano liczbę siedem, która oznaczała pełnię.
Zobacz także
Anna Lasoń-Zygadlewicz
Doświadczając bliskości Ducha Świętego – wchodzimy w coraz głębszą relację z Panem. Zaczynamy smakować Jego miłość i dobroć, wzrastamy w miłości do Jezusa. W końcu całą wieczność spędzimy na uwielbianiu Boga! Prawdziwe uwielbienie płynie z serca, więc musimy najpierw otrzymać objawienie Jezusa – objawienie tego, czym jest Krew Baranka i Jego zwycięstwo na Kalwarii.
Z amerykańską charyzmatyczką Marią Vadią rozmawiała Anna Lasoń-Zygadlewicz
Z amerykańską charyzmatyczką Marią Vadią rozmawiała Anna Lasoń-Zygadlewicz
Anna Lasoń-Zygadlewicz
Podczas Pięćdziesiątnicy, w sposób duchowy odnawia się to samo, co miało miejsce w Wieczerniku jerozolimskim. Był to zarazem początek ziemskiej drogi Kościoła w historii ludzkości. Wówczas Duch Święty obfitością swych darów przemienił apostołów. Z zalęknionych i nieśmiałych ludzi stali się odważnymi świadkami Jezusa i Jego Ewangelii aż do przelania krwi. Misją Ducha Świętego jest oświecanie naszych dusz światłem Bożej łaski. Aby mógł przez nas działać, rozlewa na nas siedem swoich darów.
redakcja czasopisma
Maj jest w Kościele miesiącem szczególnie poświęconym czci Matki Bożej. Słynne „majówki” – nabożeństwa odprawiane wieczorami w kościołach, przy grotach, kapliczkach i przydrożnych figurach na stałe wpisały się w polski krajobraz. Ich centralną częścią jest Litania Loretańska, do której w zeszłym roku dodano nowe wezwanie: "Matko Miłosierdzia"...
