Autor: Marzena (---.dynamic.chello.pl)
Data: 2014-04-14 22:53
KKK
632 Liczne wypowiedzi Nowego Testamentu, według których Jezus został wskrzeszony „z martwych" (Dz 3, 15; Rz 8, 11; 1 Kor 15, 20), zakładają, że przed zmartwychwstaniem przebywał On w krainie zmarłych 469. Takie jest pierwsze znaczenie, jakie przepowiadanie apostolskie nadało zstąpieniu Jezusa do piekieł; Jezus doświadczył śmierci jak wszyscy ludzie i Jego dusza dołączyła do nich w krainie umarłych. Jezus zstąpił tam jednak jako Zbawiciel, ogłaszając dobrą nowinę uwięzionym duchom 470.
633 Krainę zmarłych, do której zstąpił Chrystus po śmierci, Pismo święte nazywa piekłem, Szeolem lub Hadesem 471, ponieważ ci, którzy tam się znajdują, są pozbawieni oglądania Boga 472. Taki jest los wszystkich zmarłych, zarówno złych, jak i sprawiedliwych, oczekujących na Odkupiciela 473, co nie oznacza, że ich los miałby być identyczny, jak pokazuje Jezus w przypowieści o ubogim Łazarzu, który został przyjęty „na łono Abrahama" 474. „Jezus Chrystus, zstępując do piekieł, wyzwolił dusze sprawiedliwych, które oczekiwały swego Wyzwoliciela na łonie Abrahama" 475. Jezus nie zstąpił do piekieł,
by wyzwolić potępionych 476, ani żeby zniszczyć piekło potępionych 477, ale by wyzwolić sprawiedliwych, którzy Go poprzedzili 478.
634 „Nawet umarłym głoszono Ewangelię..." (1 P 4, 6). Zstąpienie do piekieł jest całkowitym wypełnieniem ewangelicznego głoszenia zbawienia. Jest ostateczną fazą mesjańskiego posłania Jezusa, fazą skondensowaną w czasie, ale ogromnie szeroką w swym rzeczywistym znaczeniu rozciągnięcia odkupieńczego dzieła na wszystkich ludzi wszystkich czasów i wszystkich miejsc, aby wszyscy ci, którzy są zbawieni, stali się uczestnikami Odkupienia.
635 Chrystus zstąpił więc do otchłani śmierci 479, aby umarli usłyszeli „glos Syna Bożego, i ci, którzy usłyszą", żyli (J 5, 25). Jezus, „Dawca życia" (Dz 3, 15), przez śmierć pokonał tego, „który dzierżył władzę nad śmiercią, to jest diabła", i wyzwolił „tych wszystkich, którzy całe życie przez bojaźń śmierci podlegli byli niewoli" (Hbr 2, 14-15). Od tej chwili Chrystus Zmartwychwstały ma „klucze śmierci i Otchłani" (Ap 1, 18), a na imię Jezusa zgina się „każde kolano istot niebieskich i ziemskich, i podziemnych" (Flp 2, 10):
Wielka cisza spowiła ziemię; wielka na niej cisza i pustka. Cisza wielka, bo Król zasnął, ziemia się przelękła i zamilkła, bo Bóg zasnął w ludzkim ciele, a wzbudził tych, którzy spali od wieków... Idzie, by odnaleźć pierwszego człowieka, jak zgubioną owieczkę. Pragnie nawiedzić tych, którzy siedzą zupełnie pogrążeni w cieniu śmierci; by wyzwolić z bólów niewolnika Adama, a wraz z nim niewolnicę Ewę, idzie On, który jest ich Bogiem i Synem Ewy... „Oto Ja, twój Bóg, który dla ciebie stałem się twoim synem... Zbudź się, który śpisz! Nie po to bowiem cię stworzyłem, byś pozostawał spętany w Otchłani. Powstań z martwych, albowiem jestem życiem umarłych" 480.
W skrócie
636 W artykule „Jezus zstąpił do piekieł" Symbol wiary głosi, że Jezus rzeczywiście umarł i przez swoją śmierć dla nas zwyciężył śmierć i diabła, „który dzierżył władzę nad śmiercią" (Hbr 2, 14).
637 Zmarły Chrystus, w swojej duszy zjednoczonej z Jego Boską Osobą, zstąpił do krainy zmarłych. Otworzył On bramy nieba sprawiedliwym, którzy Go poprzedzili.
468 Mszał Rzymski, Wigilia Paschalna, Exsultet.
469 Por. Hbr 13, 20.
470 Por. 1 P 3, 18-19.
471 Por. Flp 2, 10; Dz 2, 24; Ap 1, 18; Ef 4, 9.
472 Por. Ps 6, 6; 88, 11-13.
473 Por. Ps 89, 49; 1 Sm 28, 19; Ez 32, 17-32.
474 Por. Łk 16, 22-26.
475 Katechizm Rzymski, 1, 6, 3.
476 Por. Synod Rzymski (745): DS 587.
477 Por. Benedykt XII, Cum dudum: DS 1011; Klemens VI, list Super quibusdam: DS 1077.
478 Por. Synod Toledański IV (625): DS 485; por. także Mt 27, 52-53.
479 Por. Mt 12, 40; Rz 10, 7; Ef 4, 9.
480 Starożytna homilia na Wielką i Świętą Sobotę: PG 43, 440 A. 452 C; por. Liturgia Godzin, II, Godzina czytań z Wielkiej Soboty.
|
|
