Zobaczyć Boga
 

Szczęśliwy mąż, 

który nie idzie za radą występnych, 

nie wchodzi na drogę grzeszników 

i nie siada w kole szyderców, 

lecz ma upodobanie w Prawie Pana, 

nad Jego Prawem rozmyśla dniem i nocą. 

Jest on jak drzewo zasadzone nad płynącą wodą, 

które wydaje owoc w swoim czasie, 

a liście jego nie więdną: 

co uczyni, pomyślnie wypada. 

Nie tak występni, nie tak: 

są oni jak plewa, którą wiatr rozmiata. 

Toteż występni nie ostoją się na sądzie 

ani grzesznicy – w zgromadzeniu sprawiedliwych, 

bo Pan uznaje drogę sprawiedliwych, 

a droga występnych zaginie.

(Psalm 1)

 

To, o czym tutaj powiem, może dla wielu osób wydawać się na początku zupełnie niezrozumiałe*. Bo jak zrozumieć tajemnicę obecności Trójcy Świętej w nas?
 

Ale idźmy krok po kroku. Żeby zrozumieć rzeczywistość Boską posłużymy się analogią ludzką. To nie jest mój pomysł. W Piśmie Świętym relacja z Bogiem jest często porównywana do małżeństwa. Wiadomo, że zanim powstanie małżeństwo, zanim rozpocznę życie z jakimś człowiekiem, najpierw muszę go zobaczyć i poznać. Nikt rozsądny nie podejmuje decyzji o małżeństwie "w ciemno". Wiadomo, że aby związać się z kimś na całe życie, najpierw trzeba go zobaczyć, zachwycić się nim, poznać go. Podobnie jest z Trójcą Świętą. Zanim zacznę Nią żyć, muszę w jakiś sposób zobaczyć Boga. Tak. Aby żyć z Bogiem, trzeba Go wpierw zobaczyć.