W dniach 10-13 listopada 2016 r. odbędą się w Centrum Formacji Duchowej Salwatorianów w Krakowie już po raz czternasty Dni Duchowości Biblijnej. „Te Dni Duchowości Biblijnej poświęcone będą prorokom: Jeremiaszowi i Amosowi. Będziemy czytali te dwie księgi śledząc w nich śmiałych, mężnych świadków Boga” – zapowiada Krzysztof Wons SDS, dyrektor CFD w Krakowie.
Spotkanie poprowadzą: bp Piotr Turzyński – biskup pomocniczy diecezji radomskiej, wykładowca patrystyki, kierownik duchowy i rekolekcjonista; ks. Wojciech Węgrzyniak – wykładowca Starego Testamentu na Papieskim Uniwersytecie Jana Pawła II w Krakowie, pisarz-kaznodzieja, rekolekcjonista; Bruna Costacurta – ceniony wykładowca teologii i duchowości Starego Testamentu na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie; prowadząca we Włoszech biblijne sesje rekolekcyjne. Duchową lekturę dwóch starotestamentalnych ksiąg prorockich podejmą oni w klimacie tradycji lectio divina, w atmosferze ciszy i medytacji.
„Będziemy chcieli wspólnie, jeszcze raz, rozkochać się w słowie Bożym, czytać proroków, którzy mają nam tak wiele do powiedzenia dzisiaj, kiedy szukamy także w naszych środowiskach, (…) ludzi mężnych w wierze, prawdziwych świadków wiary” – dodaje salwatorianin z krakowskiego ośrodka formacyjnego.
Opis Sesji
Proroków nie mianuje świat. Wyznacza ich i posyła sam Bóg. To Jego mężni świadkowie podarowani na trudne czasy. Wymagają wierności Słowu Bożemu od każdego – bez względu na pełnione urzędy religijne czy społeczne; strzegą sprawiedliwości społecznej i biorą w obronę pokrzywdzonych. Potrzebujemy pogłębionej lektury Ksiąg Prorockich, aby wychowywały nas na mężnych świadków Bożej prawdy, także wtedy, gdy jest kwestionowana i odrzucana. W klimacie tradycji lectio divina, w atmosferze ciszy i medytacji podjęta zostanie duchowa lektura Księgi Jeremiasza i Księgi Amosa.
Sesje Szkoły Biblijnej proponowane są w klimacie pustyni, ciszy i modlitwy osobistej. Uczestnicy są wprowadzani w teologiczne bogactwo i medytację wybranej księgi biblijnej w kontekście własnej historii życia. Mają możliwość skorzystania z sakramentu pokuty i indywidualnej rozmowy z kierownikiem duchowym.
Słowo „uczucia” wydaje się nam niezbyt odpowiednie, gdy mówimy o Jezusie. Na pewno w znacznej mierze wpłynęły na to Jego wizerunki, do których jesteśmy przyzwyczajeni: ckliwe spojrzenie, słodkawy uśmiech bliższy gwiazdom Hollywoodu niż Jezusowi z Ewangelii. Czy taki ktoś może coś odczuwać?! A jednak Ewangelie mówią wyraźnie o różnych uczuciach Jezusa, wspominają Jego radość, smutek, zdziwienie...
Wolność drugiego człowieka czasem prowadzi do tego, że nie zaakceptuje on upomnienia. Jezus tłumaczy, że gdy kolejne próby zawiodą, trzeba, by taki stał się jak poganin i celnik. Jest to nic innego jak wyłączenie ze wspólnoty. Jednak nie możemy pozostawać jedynie na odrzuceniu. Miłość pozostaje dalej – mamy miłować bliźniego a nie tylko tych, którzy są „z nami”. Chrystus dbał także o tych, którzy nie chcieli iść za Nim, również i za tych ludzi poszedł na krzyż.