Ksiądz Anonimowy Spowiednik: - To bardzo trudne pytanie. Wierząc Opatrzności Bożej można powiedzieć, że żaden człowiek nie jest w stanie nic zepsuć Panu Bogu. Ale może popsuć drugiemu człowiekowi.

 

Pan Bóg dał człowiekowi wolność i jednocześnie złożył na jego barki odpowiedzialność za dobre używanie tej wolności. Pamiętam wydarzenie ze swego życia. Jeszcze za czasów licealnych poszedłem do spowiedzi w jednym z polskich sanktuariów maryjnych z przekonaniem, że tam wyspowiadam się "lepiej". Trochę niedojrzałe oczekiwanie, ale rzeczywiście w wielu miejscach jakoś bardziej się daje odczuć obecność Bożej łaski. To, co tam usłyszałem było kompletnie sprzeczne z moim młodzieńczym pojmowaniem Miłosierdzia. Rozgrzeszenie otrzymałem, ale w sercu zrobiło się ogromne zamieszanie. Nie pozwoliłem jednak, aby to zamieszanie pozostawało tam na dłużej. Następnego dnia poszedłem do jednego z zaprzyjaźnionych księży i opowiedziałem wszystko po kolei. Słuchałem spokojnych wyjaśnień i wszystko powróciło do normy. I zupełnie nie rozumiem ludzi, którzy z wątpliwościami potrafią czekać latami. Przecież może się zdarzyć, że niedokładnie usłyszę słowa spowiednika, bywa, że jest on zmęczony albo chory i coś nieprzejrzyście wyjaśni, bywa, że sam jestem rozproszony i coś źle zrozumiem. Ale troszcząc się o swą wiarę mam obowiązek każdą wątpliwość jak najszybciej wyjaśnić. Wiele razy byłem proszony o wyjaśnienie niezrozumiałych poleceń, teologiczne bądź biblijne uzasadnienie jakiegoś poglądu, skorygowanie zadanej pokuty. Kiedyś zadano mi pytanie, czy mogę zmienić pokutę - jakiś spowiednik nakazał penitentowi codzienne moczenie nóg. Innym razem tłumaczyłem, że współżycie między kobietą i mężczyzną jest zgodne z wolą Bożą tylko w małżeństwie, a nie wtedy, kiedy powie się w cztery oczy tajemnicze słowo "kocham" (a penitent twierdził, że właśnie tak mu powiedziano w poprzedniej spowiedzi).

 

Może jeszcze użyję porównania. Gdy ktoś zauważa w swym ciele jakieś niepokojące objawy, to zgłasza się do lekarza i prosi o konsultację. Jeśli usłyszy coś zaskakującego, często sprzecznego z oczekiwaniami, to chyba pójdzie do następnego lekarza tej specjalności, by porównać, skonsultować. Jedna jest różnica: gdy idę do innego lekarza, to mogę ukryć poprzednią wizytę, by nic następnemu specjaliście nie sugerować, ale jeśli idę do innego spowiednika z tym samym problemem, to mam obowiązek powiedzieć, że już to w spowiedzi omawiałem, ale nie wszystko rozumiem?

 

 

O życie duchowe trzeba walczyć. Zwłaszcza własne. Przyjaźń z Panem Bogiem jest tak wielką wartością, że nie wolno pozostawać biernym, jak jest zagrożona.

 

Mam swoją dziwaczną tezę, że każdy katolik powinien mieć zaprzyjaźnionego księdza. Poza tym przeżywamy takie czasy, że dzięki mediom świat się zmniejszył i możemy docierać do wielu osób przez listy, maile, telefony, radio itd. Zawsze można zadzwonić do radia, jak jest odpowiednia audycja, można napisać do katolickiego tygodnika, wiele jest katolickich telefonów zaufania, każda diecezja ma różne poradnie w tym duszpasterską, niektóre zakony ogłaszają możliwość rozmowy o każdej porze. Dodam tylko uwagę: nie szukajmy rozwiązania spraw związanych z wiarą u ludzi, których wiary nie znamy.