Pielgrzymka
Wśród katolików bardzo popularne są pielgrzymki. Są one jakąś formą nabożeństwa, manifestacją pobożności, wędrówką pątników do miejsc kultu religijnego. Występują one nie tylko w chrześcijaństwie, ale i w innych religiach, prawda?
Pielgrzymki wiążą się sanktuariami. Ściągają do nich pątnicy, by odczuwalnie zjednoczyć się z bóstwem, wyprosić sobie łaski, miłosierdzie i przebaczenie, oddać cześć i dziękczynienie. Występują one w wielu religiach. Indie, Chiny, Japonia, Bliski Wschód posiadają niezliczoną ilość sanktuariów, świątyń i miejsc uważanych za święte, cieszących się do dnia dzisiejszego dużą frekwencją. Rzeki Ganges i Brahmaputra to "święte rzeki", gdzie wyznawcy braminizmu dokonują obrzędowych kąpieli i wrzucają prochy zmarłych. Wulkan Fudżi-jama (Japonia) jest "świętą górą", odwiedzaną przez tysiące pielgrzymów. Dla Żydów świętą górą jest Synaj, miejsce zawarcia przymierza Boga z Mesjaszem (Izraelem), oraz Syjon. Z czasem rozciągnięto tę nazwę na całą górę, a nawet na miasto Jerozolimę ("Córa Syjonu"). Kaaba, świątynia w Mekce, jest świętym miejscem muzułmanów, celem ich dorocznych obowiązkowych pielgrzymek.
Dla chrześcijan najważniejszym miejscem pątniczym stała się Ziemia Święta, a w niej Jerozolima i Grób Chrystusa. Zachowały się liczne szlaki wędrowne, słynne opowiadania i opisy pielgrzymek. Od II wieku pielgrzymki kierowały się także do Rzymu, do grobu apostołów, św. Piotra i Pawła. Trzecim najstarszym i najsłynniejszym ośrodkiem pielgrzymowania, aż do czasów nowożytnych, było sanktuarium św. Jakuba w Compostelli. Od późnego średniowiecza aż do naszych czasów najsłynniejszym sanktuarium maryjnym Europy jest Loreto we Włoszech. W naszych czasach ośrodkami pielgrzymek światowych są Lourdes i Fatima. Pątnicy chrześcijańscy są - na wzór Abrahama - "pielgrzymami w obcej krainie", w drodze "do ojczyzny niebieskiej", do "domu Ojca", do Chrystusa.
więcej na stronach www.salwatorianie.pl/pp
Fr. Justin - "Rosary Hour"
http://www.rosaryhour.net/
Jedne z najstarszych różańców znanych historii datowane są przez specjalistów na XIII wiek n.e. W przeciwieństwie do współcześnie nam znanych, tamte składały się, aż z 150 paciorków, symbolizując liczbę psalmów w Biblii. Inicjatorem tajemnic różańcowych był mnich Kartuzów Henryk Egher de Kalcar, podzielił on różaniec na dziesiątki, na zakończenie „Ave Maria” dodał imię Jezusa oraz dopełnił go klauzulami z życia. Różaniec przez kolejne stulecia przekształcał się, by jego współczesny kształt mógł ujrzeć świat w 1569 r. za sprawą dokumentu papieża Piusa V. [artykuł sponsorowany]