logo
Czwartek, 28 marca 2024 r.
imieniny:
Anieli, Kasrota, Soni, Guntrama, Aleksandra, Jana – wyślij kartkę
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

Facebook
 
Drukuj
A
A
A
 
s. Ann Shields
Ogień w moim sercu. Klucz do życia pełnego miłości i modlitwy
Wydawnictwo eSPe
 


Ogień w moim sercu to napisany prostym, zrozumiałym dla każdego językiem, przywołujący wiele przykładów z życia i obrazowych przypowieści, zbiór praktycznych porad, jak żyć z Bogiem każdego dnia.
 
„Życie pełne miłości przeżywane jest w nieustannej świadomości Bożej miłości. Jest życiem przeżywanym w ciągłym poleganiu na Bożej miłości. Takie życie oparte jest na bezustannym okazywaniu Bożej miłości innym” (fragment książki).
 
 

Wydawca:eSPe
Rok wydania:2014
ISBN:978-83-7482-648-8
Format:140x200
Stron:168
Rodzaj okładki:Miękka

 
Kup tą książkę  
  

 
Miłość Boga pokonuje grzech
 
Pewnego sobotniego popołudnia poszłam wyznać swoje grzechy i przyjąć sakrament pojednania. Było to takie samo sobotnie popołudnie jak inne, moja spowiedź też niczym nie różniła się od wcześniejszych. Weszłam do konfesjonału, usiadłam i rozpoczęłam dobrze znany rytuał. "Pobłogosław mnie, Ojcze, bo zgrzeszyłam. Ostatni raz spowiadałam się dwa miesiące temu. Oto moje grzechy". Następnie wyrecytowałam szereg rzeczy, które zrobiłam. Była to mało interesująca lista. Nikogo nie zabiłam ani też nie okradłam żadnego banku. W ostatecznym rozrachunku, dość banalne sprawy.
 
Gdy skończyłam wyliczanie, oparłam się, czekając aż ksiądz będzie kontynuować obrzęd. Nastąpiła jedynie cisza. Czekałam dalej. Po kilku chwilach kapłan zapytał: "Czy jest coś jeszcze?".
 
"Nie" – odpowiedziałam. "To by było na tyle". Zaczęłam się zastanawiać, czy powinnam poczuć się zakłopotana z powodu tego, że zajęłam mu czas takim banalnym zestawem grzechów.
 
Nastąpiła kolejna długa pauza. Cóż on robi? Być może modli się za mnie. Ale o co? W końcu głęboko westchnął. "Chciałbym o coś zapytać?" – powiedział w końcu. "Czy żałujesz czegokolwiek z tego, co właśnie wyznałaś?"
 
Czy żałowałam? Ależ oczywiście, że żałowałam. Nie żebym popełniła coś, co wymagałoby, abym aż tak strasznie musiała żałować, ale ostatecznie, to była przecież spowiedź, prawda? Jasne, że żałowałam. Jak on mógł się zapytać o coś takiego?
 
Wygięłam plecy w łuk i podniosłam się do swoich pełnych stu sześćdziesięciu centymetrów i zaczęłam mówić. "Tak, ojcze, oczywiście, że żałuję". Ale słowa te nie chciały wyjść z moich ust. Zaczęłam zastanawiać się nad tym, czym tak naprawdę jest żal za grzechy. Pomyślałam sobie: "Czy gdybym naprawdę żałowała, powtarzałabym w kółko wszystkie te same grzechy? Nie, gdybym naprawdę żałowała, z czasem odniosłoby to jakiś skutek".
 
"Nie, ojcze" – w końcu wyszeptałam. "Chyba tak naprawdę nie odczuwam żalu z powodu czegokolwiek z tego, co wymieniłam".
 
Siedział, milcząc przez kilka chwil, zanim zaczął znów mówić. "Mógłbym ci udzielić rozgrzeszenia" – powiedział. – "Ale wolałbym nie". Wprawił mnie w osłupienie. Nigdy wcześniej żaden ksiądz nie powiedział mi czegoś takiego – a były przypadki, gdy wyznawałam grzechy znacznie poważniejsze od tych.
 
"To znaczy, udzielę ci rozgrzeszenia, jeśli chcesz, abym to uczynił" – kontynuował. "Nie ma nic takiego, co stałoby na przeszkodzie. Wszystkie warunki sakramentu zostały spełnione, technicznie rzecz biorąc. Ale wolałbym nie. Wolałbym poczekać aż wrócisz, gdy odczujesz żal za swoje grzechy".
 
Czułam się strasznie głupio, odchodząc od konfesjonału. Musiałam jednak przyznać, że sugestia księdza była dobra. Byłam również zaniepokojona swoim brakiem wyrzutów sumienia.
 
Przez następne cztery miesiące – tak, tyle to trwało – klękałam przed Panem, prosząc Go o pomoc: "Panie, miej litość nade mną. Ty jesteś Stwórcą, a ja stworzeniem i zgrzeszyłam przeciw Tobie. Skrusz zatwardziałość mojego serca, tak abym potrafiła żałować za swoje grzechy. Miej litość nade mną, abym poznała, jak bardzo potrzebuję Twojego miłosierdzia".
 
I Pan to właśnie zrobił. Pokazał mi, kim jestem w odniesieniu do Niego. Pokazał mi, jak bardzo smuci Go mój grzech. Skruszył zatwardziałość mojego serca i wzbudził we mnie prawdziwy żal za złe myśli, słowa i uczynki. A następnie z tej skruchy i pokory poprowadził mnie do pewności o Jego przebaczeniu i miłosiernej miłości względem mnie. Pan ulitował się nade mną.
 
Miłość Boga jest miłosierna. Księga Syracha mówi tak pięknie:
 
Którzy boicie się Pana, oczekujcie Jego zmiłowania,
Nie zbaczajcie z drogi, abyście nie upadli.
Którzy boicie się Pana, zawierzcie Mu,
a nie przepadnie wasza zapłata.
Którzy boicie się Pana, spodziewajcie się dobra,
wiecznego wesela i zmiłowania!
Popatrzcie na dawne pokolenia i zobaczcie:
kto zaufał Panu, a został zawstydzony?
Albo kto trwał w bojaźni Pańskiej, a został opuszczony?
Albo kto wzywał Go, a On nim wzgardził?
Dlatego że Pan jest litościwy i miłosierny,
Odpuszcza grzechy i wybawia w czasie ucisku.
(Syr 2,7-11)
 
Dalej autor kończy rozdział takimi słowami: "Jaka jest bowiem Jego wielkość, takie też i miłosierdzie" (Syr 2,18). Tak często myślimy o niesamowitości, mocy i wielkości Boga.
 
Otóż na równi z Jego majestatem jest miłosierdzie, które okazuje On tobie i mnie. Przyjmij tę miłosierną miłość. Zauważ ją. Wchłaniaj ją. Nie próbuj jej przyjmować rozumowo. Nie staraj się na nią zasłużyć. Nie jesteś w stanie. Nigdy nie będziesz na nią zasługiwał. Ale ona jest dostępna dla ciebie. Bądź pokorny. Przyjmij ją i rozpocznij życie pełne prawdziwej skruchy. 




 
Zobacz także
Paweł Sawiak SJ
Pewnego dnia do wioski przyszedł człowiek, który zwołując mieszkańców, powiedział do nich: „Jeśli mnie posłuchacie i zanurkujecie ze mną w oceanie, pokażę wam niezwykły świat. Jest tam ukryte królestwo, a wszystkie jego bogactwa należą do was”. Ktoś z tłumu odezwał się: „Co za idiotyzm! Ludzie nie są przystosowani do życia pod wodą”... 
 
Beata Brożek

Czy zaufać cud-diecie, cud-treningowi, cud-psychoterapii, czy może raczej zaakceptować tradycyjne działania, związane z dłuższym oczekiwaniem na skutek i powolniejszą zmianą swoich przyzwyczajeń? W gąszczu propozycji szybkich sposobów na poprawienie swojego stanu zdrowia rodzi się czasem wątpliwość, co wybrać, komu uwierzyć i co tak naprawdę jest dobre dla mojego organizmu?

 
Jacek Olczyk SJ

Wiatr to ruch, szum i siła. Popycha żaglowce, kręci skrzydłami wiatraków, porywa rozwieszone pranie, a czasem łamie drzewa i zrywa dachy. Choć jest niezwykle konkretny, ponieważ ma swój kierunek i siłę, pozostaje nieuchwytny. Może w nas budzić zarówno zachwyt, jak i przerażenie. Czasem przynosi ukojenie i ochłodę, a czasem niepokój i grozę.Zainspirowana słowami Jezusa refleksja o tym, czym jest wiatr, pomaga nam odświeżyć nasze pojmowanie i zażyłość z Duchem Świętym.

 

___________________

 reklama
Działanie dobrych i złych duchów
Działanie dobrych i złych duchów
Krzysztof Wons SDS