logo
Czwartek, 28 marca 2024 r.
imieniny:
Anieli, Kasrota, Soni, Guntrama, Aleksandra, Jana – wyślij kartkę
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

Facebook
 
Drukuj
A
A
A
 
s. Agnieszka Koteja
Obietnica. Rekolekcje wielkopostne z Adamem - Albertem
Wydawnictwo eSPe
 


Poruszające. Piękne. Prawdziwe. Takie powinny być rekolekcje. I takie właśnie są teksty siostry Agnieszki Kotei, albertynki, powstałe z myślą o nauczaniu wielkopostnym. Odkrywają to, co nieznane. Otwierają na piękno. Odsłaniają rzeczy prawdziwie ważne. Pomagają dobrze przeżyć czas przygotowania na Zmartwychwstanie. Inspirowane życiem, myślami i twórczością Adama Chmielowskiego – brata Alberta, pokazują drogę do Pana, trudną, ale i pełną zachwytów. Są medytacją nad dojrzewaniem do powołania, życiem w łasce, „grobami codzienności” i nadzieją dotarcia do ziemi obiecanej.  
  
wydawnictwo: eSPe
rok wydania: 2020
ISBN: 978-83-8201-008-4 
format: 140x200 
liczba stron: 112
oprawa: miękka
  

 

wielki poniedziałek


Kluczem rekolekcji są słowa proroka Ezechiela, Boże Słowo, które otrzymujemy na początku Wielkiego Postu. Jest ono pełne pięknych obietnic. Pan Bóg mówi, że otwiera coś nowego, że wydobywa nas z grobu i wiedzie do kraju, który nazywa naszym (Ez 37,12-14).
 
Dla kogo jest obietnica nowego otwarcia?
 
Dla ludzi, którzy mówią: „Wyschły kości nasze, minęła nadzieja nasza, już po nas” (Ez 37,11). Tak brzmi werset poprzedzający dzisiejsze Słowo. Ile razy myślimy: już po nas! A Pan Bóg obiecuje, że wyschłe kości oblecze w mięśnie, otoczy ścięgnami, sprawi, że obrosną ciałem, tchnie w nie swojego ducha – tak jakby odtwarzał ciało i na nowo czynił dzieło stworzenia.
 
Pan Bóg stworzył człowieka szóstego dnia, w ostatnim dniu swej pracy – czyli w nasz piątek (Rdz 1,27). Wielki Post, czas pokuty – jakby czterdziestodniowy piątek – może być czasem podwójnego dziękczynienia. Dziękujemy Panu Bogu za to, że nas stworzył, i za to, że nas stworzył jeszcze raz, wydobywając z grobu naszego grzechu.
 
Pierwszą wiadomością wielkopostną i rekolekcyjną jest więc prawda o tym, że Pan Bóg nas chciał. Ulepił człowieka własnymi rękami (Rdz 2,7), tak jakby każdego z nas osobiście tkał we wnętrzu ziemi. W Psalmie 139 są piękne słowa: „Ty mnie utkałeś w łonie matki, dziękuję Ci, żeś mnie tak cudownie stworzył, godne podziwu są Twoje dzieła”.

1 2  następna
Zobacz także
Michał Karnawalski SJ

Zarówno biblijna, jak i późniejsza tradycja hebrajska, również ta z czasów św. Ignacego z Loyoli, charakteryzują się bogactwem opowiadań o stworzeniu świata. W tym artykule zajmiemy się współczesnymi opowieściami rabinicznymi, inspirowanymi starożytnymi przekazami. 

 
Dariusz Piórkowski SJ

W dzisiejszej Ewangelii Jezus pozwala wybranym Apostołom ujrzeć swoją ludzką twarz, w której odsłania się boskość. To do niego należy inicjatywa. Jest to tak mocne i kojące doświadczenie, że Piotr chce zatrzymać czas. Dzieje się tak dlatego, ponieważ w obliczu Jezusa apostołowie ujrzeli to, co niewidzialne, najbardziej upragnione. Wszystko po to, aby uczniowie nie załamali się, kiedy zobaczą tego samego Jezusa, Boga i człowieka, na krzyżu.

 
Joanna Mazur

W Dzienniczku jest fragment o tym, że kapelan miał wygłosić siostrom wykład, ale Faustyna została odesłana przez przełożoną na jakiś dyżur. Była to dla niej duża ofiara, bo cała paliła się do tego, by poznawać Boga. Skarżyła się Jezusowi, że nie może się czegoś nowego dowiedzieć. On jednak często powtarzał jej, że w jednej chwili może dać jej tyle światła i zrozumienia, że nie wyczyta tego w żadnych księgach, żaden ksiądz jej tego nie nauczy. Siostra Faustyna nie rozumiała wielu rzeczy, ale przyjęła, zaufała.

 

O zwykłej i niezwykłej codzienności w życiu św. Faustyny Kowalskiej z s. Gaudią Skass ZMBM rozmawia Joanna Mazur

 

___________________

 reklama
Działanie dobrych i złych duchów
Działanie dobrych i złych duchów
Krzysztof Wons SDS