Komentarz liturgiczny
Święty Józef, będąc mężem i ojcem, opiekunem i żywicielem swojej rodziny, podjął współpracę z Bogiem, której jakość wynikała z jego uległości i pokory. Jedynym jego pragnieniem było wypełnienie woli Bożej. Był mężczyzną skłonnym do miłości i pokory. Bóg mógł nim kierować zgodnie ze swoimi pragnieniami i pełnym miłości planem. Im bardziej dusza pełna jest takich skłonności, tym bardziej Bóg posługuje się nią w pełnieniu wielkich dzieł oraz prowadzi ją do wielkiej doskonałości. Dlatego Bóg mógł przygotować go do tego, aby stał na straży Jego dwóch największych skarbów: Jezusa i Maryi. Świat tak bardzo potrzebuje uległych i pokornych mężczyzn.
Święty Józefie, spójrz na mnie łaskawie. Uczyń mnie uległym wykonawcą woli Bożej. Spraw, aby mój umysł, moje serce i moja wola zawsze potrafiły powiedzieć „tak” Panu. Amen.
Rozważania pochodzą z książki
Patron Dnia
św. Wojciech
biskup i męczennik, główny patron Polski
Św. Wojciech pochodził z rodu Sławników w Czechach. Urodził się około roku 956. Przy bierzmowaniu otrzymał imię Adalbert. Po starannym wykształceniu w szkole katedralnej w Magdeburgu Został biskupem Pragi. W skutek waśni rodowych opuścił Pragę i za pozwoleniem papieża wstąpił do benedyktyńskiego opactwa św. Bonifacego w Rzymie, i złożył tam śluby. Na polecenie papieża wrócił do Pragi, ale musiał ją powtórnie opuścić. Przybył do Polski, na dwór króla Bolesława Chrobrego i z jego pomocą wyruszył głosić Ewangelię pogańskim Prusom. Został zabity 23 kwietnia 997 roku. Jego ciało wykupiono i złożono w Gnieźnie, które stało się siedzibą pierwszej metropolii w Polsce.
jutro: św. Fidelisa
