Dopóki myślimy o Bogu jako o Byciu, lub o tym, co nazywam rzeczownikiem, to to Bycie może wybrać od czasu do czasu: być kochające albo nie. A co, jeśli sam kształt Bycia jest przede wszystkim komunią? Naturą Bycia jest miłość; lub, jak wyraził to Teilhard de Chardin, „fizyczna struktura wszechświata jest miłością”. „Bycie” jest czasownikiem aktywnym, a Bóg jest zdarzeniem komunii? Czy to może być prawda?

Chrystus – Syn Boży, nie mógł obojętnie patrzeć na postępującą degradację świętości Domu swego Ojca. Uniesiony świętym gniewem rozpędził to środowisko handlarzy, bankierów i pośrednio napomniał opiekunów Świątyni. Trzeba bowiem wiedzieć, że „świątynia”, a także ci zarządzający jej finansami, czerpali zyski z tego procederu.

Spełniam wolę Bożą, bo jestem siostrą zakonną. A życie? A to wszystko, co jest do zrobienia Czy tego właśnie chce Bóg? Czy spotykam Go w tym, co mam do zrobienia? Najpierw muszę żyć swoim własnym życiem, by odkryć, czym jest wola Boża w moim życiu. Wola Boża. Znane słowa. Każdego dnia modlimy się: "Bądź wola Twoja, jako w niebie, tak i na ziemi". ...Wola Boża w moim życiu, co to znaczy? 

Kto, oprócz Izajasza, zapowiadał wprost nie tylko narodziny Syna Bożego z Dziewicy, ale także objawienie Trójcy Świętej? To wielki Platon, a nie jakiś żydowski prorok! Historia zbawienia jest ciekawsza i bogatsza, niż wielu myślało.

W omawianym fragmencie Łukaszowej Ewangelii Jezus dokonuje zdecydowanego skontrastowania obrazu swojego Ojca z postacią niesprawiedliwego sędziego. Obserwacji tej dopełnia często w naszym myśleniu o Bogu druga z sześciu głównych prawd wiary. Mówi ona, że: „jest [On] Sędzią sprawiedliwym, który za dobro wynagradza, a za zło karze”. Choć z formuły tej wnioskujemy o Bożej sprawiedliwości, to...

Człowiek nasycony Słowem – nawet niezbyt „mądry według oceny ludzkiej” (por. 1 Kor 1,26) – zdoła „osądzić pragnienia i myśli serca” własnego i tych, którzy są powierzeni jego pieczy. Jego ostrość pozwala „rozdzielić” nawet „duszę i ducha” (por. Hbr 4,12), czyli psychikę i tę najbardziej wewnętrzną warstwę w człowieku, która jest sanktuarium samego Boga. Słowo wzięte z języka Objawienia jest niczym skalpel. Modlący się Słowem pozwala mu się zoperować, oducza się myślenia i mówienia na sposób światowy: „Ja tego za grzech nie uważam”. Nauczy się formuły: „Chrystus uznał to za złe, to jest złe w oczach Pana”.

  Charakterystyczną misją, powołaniem i sposobem bytowania człowieka Bożego na tym świecie jest wielbienie Boga w Jego wszechwiedzy i mądrości. Chodzi przy tym nie tylko o uświadamianie współczesnemu światu niezwykłej prawdy o absolutnej, wiecznej i świętej wiedzy Boga, ale raczej o kształtowanie na jej fundamencie całego swojego istnienia. Rozum ludzki potrzebuje takiego zdrowego "oddechu dla ducha" jak nasze ciało czystego powietrza...  

Stróżowanie świętych aniołów już po raz drugi powraca jako temat naszych rozważań. Św. Tomasz z Akwinu po uzasadnieniu, że aniołowie opiekują się ludźmi prowadzi nas w bardziej szczegółowe rozważania. Odpowiada on w tym miejscu na pytania, które także i dziś pozostają aktualne. Najważniejsze z nich dotyczy tego, czy Anioł Stróż jest tylko moim aniołem, czy strzeże tylko mnie. A może jest tak, że aniołowie strzegą kilku ludzi, a mój Anioł Stróż nie jest przeznaczony przez Boga wyłącznie dla mnie? 

Sukces ekonomiczny oczywiście cieszy, ale warto zadać sobie dwa pytania: czy nie dokonuje się on za cenę niesprawiedliwości i wykorzystywania innych, oraz czy nie zamyka on naszych serc na solidarność z potrzebującymi. Pan Jezus nie krytykuje bogacza za to, że dobrze mu się wiedzie, ale za to, że nie dostrzega potrzeb innych ludzi. Bo nasza sytuacja ekonomiczna nie jest naszą wyłączną zasługą...

Pierwszy obraz, na zawsze wyryty w moim umyśle, to zwykły widok zamkniętych drzwi, tylnych drzwi naszego domu. Kiedy razem z żoną tamtego ranka jechaliśmy do szpitala na badania, które miały wykazać, co dolega naszej córce, w moich myślach brzęczał mały, ciemny owad niepokoju. Pediatra stwierdził ucisk za oczami i zalecił natychmiastową wizytę u neurologa; przestra­szyliśmy się... Fragmenty osobistego dziennika, pisanego w szpitalu, gdzie P. Kreeft i jego żona nagle stanęli wobec faktu guza mózgu ich pięcioletniej córki...