To, czego Jezus dokonał w Kanie Galilejskiej to pierwszy i modelowy znak, przez który ukazuje nam On chwałę Boga. Oczywiście objawieniem tej chwały nie jest duża ilość trunku czy jego szczególna jakość. Chwała Boga objawia się w tym, że Izrael może radować się życiem, którego źródłem nie jest obfitość plonów w winnicach, ale Boża łaskawość, troska płynąca z miłości. Poza małą grupką uczniów nikt tego jednak nie zauważył. Nie wiemy nawet, czy Jezus został do końca uczty, czy też wyszedł niezauważony, by udać się do Kafarnaum. 

Czym był chrzest w Jordanie dla Jezusa? Od tego momentu, od chrztu w Jordanie, Chrystus rozpoczyna swoją publiczną działalność. Duch zstąpił na Jezusa, aby umocnić Go w misji zleconej Mu przez Ojca. W Ewangelii wg św. Marka Jezus pojawia się po raz pierwszy właśnie w scenie chrztu. Miał wtedy 30 lat. W tradycji żydowskiej taki wiek był konieczny, by mężczyźni mogli występować publicznie, by mogli nauczać.

Święta Rodzina przybywa do świątyni w Jerozolimie. Robi to już po raz kolejny. Dzięki temu widzimy, że życie Maryi i Józefa miało ścisły związek z tradycją religijną Narodu Wybranego. W Bożym planie także to wydarzenie było potrzebne Maryi i Józefowi. Każdy w swej pielgrzymce wiary musi zostać wystawiony na ciężkie próby, aby mogło się okazać, czy wartość jego wiary rzeczywiście jest ­cenniejsza od zniszczalnego złota, które przecież próbuje się w ogniu (por. 1 P 1, 7).

Jonasz to postać, której nie trzeba przedstawiać. Większość ludzi (oczywiście, tych, którzy zetknęli się z kulturą chrześcijańską) zna opowieść o człowieku, którego połknęła wielka ryba. Historia ta, ze względu na swoją barwność – podobnie jak wieża Babel czy arka Noego – znalazła swoje miejsce w popkulturze. Kim jednak był Jonasz i czego pragnie nas nauczyć ta biblijna księga?

Z Biblii bije silne poczucie, że cały świat należy do Boga, bo został przez niego stworzony i jest mu podporządkowany. Ciała niebieskie też na swój sposób Bogu służą. Z tego powodu Bóg może się nimi posługiwać i przemawiać do człowieka. Dla św. Mateusza magowie ze wschodu oraz gwiazda, która ich prowadziła, też byli narzędziem w rękach Boga. Z prof. Michałem Wojciechowskim z Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie o tym, kim byli trzej królowie rozmawia Renata Krzyszkowska

Prolog Ewangelii wg św. Jana to niezwykle głęboki i teologiczny tekst, który wprowadza nas w tajemnicę wcielenia Słowa – Jezusa Chrystusa. Autor przedstawia Jezusa jako odwieczne Słowo (Logos), które istniało na początku u Boga i było Bogiem. Słowo to jest źródłem życia i światłością dla ludzkości.

Dzisiaj Święto Świętej Rodziny - Jezusa, Maryi i Józefa. A co my wiemy o rodzinie Jezusa? Na kartach Ewangelii możemy znaleźć tylko jedno wydarzenie z życia codziennego Jezusa i jego rodziców. Jest to opowiadanie o zagubieniu się 12-letniego Jezusa w trakcie powrotu ze świątyni w Jerozolimie. Jak ważne musiało to być zdarzenie, że z okresu późniejszego dzieciństwa Jezusa tylko ono zostało zapisane? Czy jest coś niezwykłego w tej historii?

Pan Jezus powiedział, że błogosławiony jest ten, kto w Niego nie zwątpi, albo, inaczej tłumacząc, błogosławiony jest ten, kto się Nim nie zgorszy (por. Łk 7, 23). Wypowiedział te słowa wówczas, gdy św. Jan Chrzciciel posłał do Niego uczniów z zapytaniem: „Czy Ty jesteś Tym, który ma przyjść, czy też innego mamy oczekiwać?”.

„W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w pokoleniu Judy. Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę” (Łk 1,39.41). Gdyby ktoś nas zapytał, co najbardziej wpłynęło na bieg naszego życia, to jakiej odpowiedzi udzielilibyśmy? Być może, patrząc wstecz na naszą osobistą historię, sięgnęlibyśmy pamięcią do tych momentów, w których punktem zwrotnym lub krokiem milowym na naszej drodze okazało się spotkanie z drugim człowiekiem.

Oto, po prawie czterystu latach milczenia proroków, Bóg powołuje Jana, aby ogłosił nadejście oczekiwanego Zbawiciela. Łukasz stwierdził, że Jan głosił dobrą nowinę ludowi, czyli ewangelię (gr. euangelion = dobra nowina). Często słyszymy na kazaniach, że Jan był bardzo radykalny i surowy, a w swoim nauczaniu bardziej przypominał starotestamentalnych proroków niż Jezusowe przepowiadanie zbawienia dla wszystkich, którzy uwierzą w Niego i Jego słowa. Czy zatem Łukasz nie przesadził?