DRUKUJ
 
Dziękczynienie za beatyfikację bł. Klary Ludwiki Szczęsnej
 


Uroczysta Msza Święta miała miejsce przed Cudownym Obrazem w piątek, 3 czerwca w Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa. Eucharystii odprawionej w południe przewodniczył metropolita częstochowski abp Wacław Depo. Na ołtarzu ustawione zostały relikwie bł. m. Klary Ludwiki Szczęsnej, a po prawej stronie ołtarza umieszczono dużych rozmiarów wizerunek błogosławionej. W uroczystości uczestniczyły siostry sercanki z całej Polski. Obecne były m.in.: matka generalna Zgromadzenia oraz siostry prowincjalne. 
 
Rok temu, dnia 27 września m. Klara Ludwika Szczęsna została wyniesiona do chwały ołtarzy. Uroczystość odbyła się w Sanktuarium św. Jana Pawła II w Krakowie. Aktu beatyfikacji dokonał legat papieski kardynał Angelo Amato, prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych. Na wspomnienie liturgiczne bł. Klary Szczęsnej wyznaczony został dzień 7 lutego, tj. dzień śmierci Matki Klary. 
 
„Msza św. jest najlepszym dziękczynieniem Bogu za wszystkie otrzymane łaski, za dar beatyfikacji, i także za łaski, które za wstawiennictwem naszej bł. matki otrzymujemy my, ale i ludzie świeccy, którzy powierzają się naszym modlitwom – mówi s. Agnieszka Kijowska, przełożona generalna sióstr sercanek – Cieszymy się, że możemy wyrazić Bogu cześć przez dłonie Najświętszej Maryi Panny, Królowej Polski, która właściwie stała w jakimś sensie u początków naszego Zgromadzenia, ponieważ narodziło się ono jak gdyby w cieniu Bractwa Najśw. Maryi Panny, Królowej Korony Polskiej, jakie się utworzyło w Krakowie, i później zadania, które były wyznaczone podjęły siostry”. 
 
Zgromadzenie Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego powstało 15 kwietnia 1894 r. Nową rodzinę zakonną założyli: m. Klara Ludwika Szczęsna i ks. prof. Józef Sebastian Pelczar, późniejszy biskup. „Jesteśmy powołane do tego, żeby szerzyć kult Bożego Serca, i tę miłość, otrzymaną od Boga, przekładać na codzienne relacje we wspólnocie i wobec ludzi, którzy są w potrzebie” – wyjaśnia s. Agnieszka Kijowska. 
 
Na początku Mszy św. dziękczynnej obecnych powitał o. Jan Poteralski, podprzeor Jasnej Góry. „To wielka radość dla nas Polaków, a zwłaszcza dla Zgromadzenia Sióstr Sercanek, że właśnie ich współzałożycielka została włączona w poczet błogosławionych” – powiedział o. Poteralski. 
 
W homilii abp Wacław Depo przypomniał, że charyzmatem Zgromadzenia jest „uwielbienie Boga w Trójcy Świętej Jedynego w tajemnicy Najświętszego Serca Jezusa i szerzenie królestwa miłości Tego serca w życiu codziennym”. „A więc miłość nie jest luksusem – stwierdził arcybiskup – Miłość nie jest stanem wyjątkowym, ale codziennością ofiarowania siebie Bogu poprzez służbę. Swoją posługę siostry realizują przez dzieła miłości chrześcijańskiej wobec dziewcząt, a zwłaszcza potrzebujących moralnej opieki, oraz wobec potrzebujących w szpitalach, zakładach opieki społecznej, nauczanie prawd wiary katolickiej i wychowanie dzieci i młodzieży”. 
 
„Pięknym świadectwem ofiarnej miłości i służby w Kościele była posługa sióstr na Watykanie wobec świętego Jana Pawła II, a dziś również świadectwo odpowiedzialnej misji w parafiach, instytucjach kościelnych w Polsce i poza granicami” – wskazał kaznodzieja. 
 
Na zakończenie Eucharystii siostry odczytały słowa Aktu Zawierzenia Najświętszemu Sercu Pana Jezusa. 
 
o. Stanisław Tomoń 
www.jasnagora.com
 
 
Ludwika Szczęsna pochodziła z diecezji płockiej. Urodziła się 18 lipca 1863 r. w Cieszkach. Uczestnicząc w rekolekcjach w Zakroczymiu zetknęła się z o. Honoratem Koźmińskim, który pomógł jej rozeznać powołanie. W 1885 roku podjęła decyzję wstąpienia do tworzącego się Zgromadzenia Sług Jezusa. Przez osiem lat posługiwała w Warszawie, a potem w Lublinie. Na prośbę ks. prof. Józefa Sebastiana Pelczara o przysłanie sióstr Sług Jezusa do pracy w przytulisku dla służących przyjechała do Krakowa. 
 
Będąc pod duchowym kierownictwem ks. Pelczara, stała się wkrótce jego najbliższą współpracownicą, bo już 15 kwietnia 1894 r. wspólnie założyli nową rodzinę zakonną – siostry sercanki. Jako pierwsza sercanka Ludwika przyjęła imię s. Klara. Zmarła 7 lutego 1916 r. w Krakowie, w opinii świętości; miała 53 lata. Zgromadzenie liczyło już wówczas ponad 120 sióstr i było zatwierdzone przez Stolicę Apostolską.
 
25 marca 1994 r. kard. Franciszek Macharski dokonał w Krakowie otwarcia procesu beatyfikacyjnego służebnicy Bożej Matki Klary. 20 grudnia 2012 r. papież Benedykt XVI podpisał dekret heroiczności jej cnót, a 5 czerwca 2015 r. Ojciec Święty Franciszek promulgował dekret o cudzie przypisywanym wstawiennictwu czcigodnej służebnicy Bożej Klary Szczęsnej. 
 
Więcej informacji na stronie: www.sercanki.org.pl