logo
Czwartek, 25 kwietnia 2024 r.
imieniny:
Jarosława, Marka, Wiki – wyślij kartkę
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

Facebook
 
Drukuj
A
A
A
 
Fr. Justin
Wiara w Eucharystię
materiał własny
 


Wiara w Eucharystię

Chciałbym naprawdę uwierzyć, że podczas Mszy chleb i wino są przeistoczone w Cudo i Krew Pana Jezusa. Nie potrafię jednak wierzyć w coś, co zdaje mię się być czymś absurdalnym, niedorzecznym, niegodnym potęgi majestatu Bożego.

Gdy Chrystus zapowiadał, że da siebie ludziom na pokarm i napój, spotkał się z gwałtownym sprzeciwem tych, co Go słuchali. Najpierw wydawało się im to niemożliwe. Potem szemrali, gorszyli się, w końcu zdecydowali się odejść. Jezus nie odwołuje niczego z tego, co zapowiedział. Nie próbuje tej tajemnicy złagodzić do prostego symbolu, który byłby dla nich zrozumiały. On po prostu domaga się od nich wiary, a ich trudności uznaje za efekt niewiary: "Pośród was są tacy, którzy nie wierzą" (J 6, 64). To była próba wiary. I tak pozostało do dziś. Sprawa Eucharystii stała się rzeczywistym sprawdzianem wiary. Ci, którzy bardziej zawierzyli zmysłom niż Panu - odchodzą. Pozostają przy Chrystusie ci, którzy wierzą.

Wiara w słowo Jezusa, w Jego Boską moc jest kluczem do Eucharystii. Dzięki niej możemy cośkolwiek zrozumieć. Znak chleba i wina objawia, a jednocześnie.zakrywa Chrystusa. Nikt nie odważyłby się przystąpić do stołu Pańskiego, gdyby Chrystus nie był utajony. To chroni nasza wolność. Możemy Go przyjąć bez zniewolenia, ale też możemy zamknąć przed Nim serce lub Go odrzucić.

Wiara ukazuje nam najpierw pozazjawiskową stronę Eucharystii: żywego i prawdziwego Chrystusa. Ukazuje nam, że jest to "ta sama ofiara", która Chrystus liturgicznie objawił w Wielki Czwartek, a dokonał w Wielki Piątek na krzyżu. Budzi w sercu żywe pragnienie spotkania z Nim.

Kto nie ma wiary, ten nie przychodzi na Msze święta, lekceważy ją, nudzi się podczas niej. "Oto wielka tajemnica wiary". Odpowiedź na tę tajemnicę podsuwają nam aklamacje po przeistoczeniu. Przeczytajcie je spokojnie. Zobaczcie, jakie są piękne! Zobaczcie, ile w nich wiary! Jaka szkoda, że w większości powtarzamy ciągle tę pierwsza: 1. Głosimy śmierć Twoją, Panie Jezu, Wyznajemy Twoje zmartwychwstanie I oczekujemy Twego przyjścia w chwale. 2. Ile razy ten chleb spożywamy i pijemy z tego kielicha, głosimy śmierć Twoją, Panie, oczekując Twego przyjścia w chwale. 3. Panie, Ty nas wybawiłeś przez krzyż, i zmartwychwstanie swoje. Ty jesteś Zbawicielem świata. 4. Chrystus umarł, Chrystus zmartwychwstał, Chrystus powróci.

Fr. Justin - "Rosary Hour"
http://www.rosaryhour.net/

 
Zobacz także
ks. Józef Kmieć SDS
Każdy człowiek w coś wierzy, czy jest więc możliwy ateizm, może ludziom się tylko wydaje, że są ateistami?
 
Wacław Oszajca SJ

Wspólnym mianownikiem dla skrajnych klerykałów, antyklerykałów, postklerykałów, postantyklerykałów i post-post-jednych, drugich i trzecich jest zawężenie horyzontu ludzkiego życia do doczesności. Oczywiście, chcąc jaśniej przedstawić tę kwestię, przerysowuję. W poezji, w ogóle w sztuce, taki zabieg nie powinien dziwić. Kogo zatem należy się bać? Mówiąc najkrócej, siebie samego. Trzeba się bać, żeby nie być duchem, jak mówi poetka. A jeśli już się tak przeduchowimy, to znaczy po sklerykalizowaniu oderwiemy od ziemskiego padołu, dobrze będzie, jeśli ktoś sprawi, że znowu zaczniemy „wywoływać żywych”.

 
Przemysław Krakowczyk SAC

Obecny Mszał Rzymski wymienia 4 formy aktu pokuty. Pierwszą i najstarszą formą jest „Spowiedź powszechna” czyli Confiteor (Spowiadam się Bogu...), która do Soboru Watykańskiego II była jedyną formą aktu pokuty. Drugą formą są wersety z Pisma św. recytowane na przemian przez kapłana i lud. Trzecią są wezwania błagalne skierowane do Chrystusa - ta forma aktu pokuty została bezpośrednio zaczerpnięta z pierwotnego sposobu odmawiana Kyrie eleison. Ostatnią, czwartą formą aktu pokuty jest asperges, czyli pokropienie wodą.

 

___________________

 reklama
Działanie dobrych i złych duchów
Działanie dobrych i złych duchów
Krzysztof Wons SDS