Jak traktować świadków Jehowy?

Jak się zmierzyć w świadkami Jehowy? Jak stawić im czoło? Nie uważam za pożyteczną drogę polemiki, skoro wydaje się, że niemożliwa jest droga dialogu.

Polemiką można by prawdopodobnie zwyciężyć, wygrać jakąś potyczkę, ale na końcu... straciłoby się, gdyż logika ducha sekciarskiego łatwo prowadzi do zatwardziałości. Łatwo można rozpoznać świadków Jehowy i ich pisma: obsesyjnie powtarzają się w wypowiadanych treściach, oczywiście, nie zawsze czynią to ze złej woli lub taktyki, oni po prostu są tacy. Wątpliwości nie dotykają ich nawet z oddali: fanatycznie konsekwentni, spójni z tym, co im zostało wbite w pamięć, i ulegli bez skrupułów i przemyśleń wobec "rozkazów", jakie im są udzielone. Z żarliwością proroków oddają się prozelityzmowi, nawracaniu. Jest to ich siłą i słabością, ich "urokiem" i ich niebezpieczeństwem. Z tych powodów należy zajmować wobec nich postawę poprawną, ale także surową: daremnie akceptować dyskusję lub kłaść nacisk na dialog, który oni odrzucają, gdy przeciwstawi się im dokładne argumenty. Słowem, "techniki" zniechęcenia ich są być może jedynym skutecznym sposobem, aby oprzeć się ich naciskowi. Wymienię trzy:

1. Jesteście świadkami Jehowy, prawda? Dobrze, ja jestem świadkiem Chrystusa. Kiedy wrócicie do jedności z Kościołem katolickim, kiedy uwierzycie w dziewictwo Maryi, Matki Jezusa, kiedy przystąpicie do sakramentów, kiedy będziecie słuchali nauczania papieża, wracajcie, będziecie chętnie widziani.

2. Napis na drzwiach: "Świadkowie Jehowy, proszę nie dzwonić. Dziękuję".

3. Poprosić ich najpierw, przed dyskusją, na którą nalegają, do pracy fizycznej. Wygospodarowany czas będzie ich, dla nich.

Fr. Justin - "Rosary Hour"
http://www.rosaryhour.net/